Ik ben toch geen narcist?
Ik ben een kale man met zwarte krullen.
Ik ben een autist,
voorbestemd de aarde vorm te geven.
Op een subtiele manier moet ik mij voordoen als
‘normaal’ om mezelf niet te ontplooien tot narcist.
Maar ik weet het.
Ik ben niet ‘een’ maar ‘de’.
Ondanks het feit dat ik gelijk heb,
zijn jullie sowieso in fout.
Maar praten is zilver,
gelijk hebben is goud.
Aanbid mijn heilige identiteit.
Zoals ik op jullie onnozele kinderkoppen schijt!
En ik ben de beste!
Het moet wel zo zijn.
Of niet?
Als gij A zegt, moet ge B zeggen. Awel, ik zeg:
The quick brown fox jumps over the lazy dog.
En als ik niet de beste ben,
wie is dat dan wel?
Eminem, Marshall Mathers, Slim Shady,
Donald Trump of een geradicaliseerde rebbel?
En als uw mening niet de mijne is…
- Wat? Mijn mening? Mijn feit!
Evenals mijn lening en mijn correctheid.
En met alle respect, mensen,
ik weet het, niemand is perfect.
Of toch, enkel ik.
Jullie zijn minder dan mijn prooi,
ik eet jullie, maar ik heb jullie niet eens nodig.
Jullie zijn gewoonweg overbodig.
Ik verkleed mij als een mens voor Halloween.
Want goden mogen niet worden afgebeeld.
Wat een geluk dat iedereen mij graag wil zien.
Mijn foto’s worden massaal gedeeld.
Ik ben toch geen narcist?
Ik ben zoals altijd, gewoon de beste.
